Zingeving, 20 augustus 2011

07-07-2012 12:25

Iets om over na te denken. Om in gedachten vorm te geven. Maar dan? Wat blijft er over van mooie plannen als je bent stilgevallen?

‘Je kunt haarfijn analyseren’, zei een psychotherapeut al bijna dertig jaar geleden tegen mij tijdens een groepsevaluatie. ‘Jij moet gaan doen, gaan ondernemen, gaan ervaren’. Hij had gelijk, dat wist ik al meteen. Maar ja. Hoe doe je dat als je steeds verdwaald en vastloopt?

Hoe zet je een weg uit als je je niet kunt richten op de lange termijn. Mijn lange termijn is gelukkig niet meer zo eindeloos als dertig jaar geleden. Dat maakt het wel een stuk eenvoudiger. Maar toch!

Het lastigste hierbij vormen mijn ideeën omtrent mijn ‘buitenwereld’. Die verandert steeds. Als ík nog nadenk over de eerste stap, is er al een gevaarlijke kruising op mijn weg aangelegd. Daar kan ik mooi geen rekening mee houden. Dus blijf ik meestal hangen waar ik ben en kom geen sikkepit verder.

Mijn leven is grotendeels gevormd door heftige impulsen. Dat heb ik dan wel te danken aan Borderline, anders zat ik mooi nóg alleen op een éénkamer flatje te treuren over mijn verloren jeugd. Maar vraag niet waar die impulsen toe leidden. Dat heeft niets met zingeving te maken, maar met overleving.

 

Die heftige impulsen komen voort uit simpele emoties, waarvan Borderline halszaken probeert te maken. Hij is er erg goed in. En maakt misbruik van de hormonale veranderingen in mijn systeem. Hij dwingt mij min of meer dat hormonale niveau na te jagen en vast te houden. Dat loopt natuurlijk nooit goed af. Ook in mij voltrekken zich veranderingen.

Borderline laat mij dan in een keer vallen. Ook van grote hoogten. Ik val diep, heel erg diep. Vervolgens heb ik de keus tussen twee uitersten: de dood of de hoogte zien te bereiken. Een onmogelijke opgave. Ik blijf meestal gedurende lange tijd ergens halverwege steken.

 

Kortom, probeer hier maar eens een vorm van zingeving in te ontdekken. Precies, die is er niet.

Dus nu, enigszins opgekrabbeld uit een dieptepunt, vraag ik me af, waar ik in vredesnaam, die broodnodige zin aan kan ontlenen.

Het voelt volslagen zinloos aan, het zoeken naar zingeving.