Van A naar B in Alphen aan den Rijn, 8 maart 2013
Nederland ligt op de schop, dat is bekent.
Ons wegennet is aan onderhoud toe. En, daar is goed over nagedacht. Van A naar Beter is een prima plan en voorkomt onplezierige verrassingen. Nederland blijft in beweging, al gaat het iets trager vanwege wegafzettingen en omleidingen.
In mijn woonplaats is de bewegwijzering moeilijk te volgen. Door mij sowieso.
Vanmiddag moet ik even naar de andere kant van de stad. Gewoon van A naar B. Het gaat vlot, want ik zit ook nog eens in de groene golf.
Wat mij overdonderd, is het grote aantal gele borden aan weerszijden van de weg. Een niet te tellen hoeveelheid. Door mij dan. Gele verkeersborden die aankondigen waar en wanneer er omleidingen en of afzettingen worden verwacht. En vervolgens, maar ook tegelijkertijd gele borden in de vorm van een pijl met A, B, C, D, et cetera, erop. Waar ze naar toe leiden blijft mij een raadsel. Mijn stratenkennis is nihil, dus pieker ik me suf als ik lees dat de Bomenbuurt wordt afgesloten. Geen idee waar ik de Bomenbuurt moet plaatsen. Ik ben er al lang voorbij tot ik me besef, dat het bord meer te melden had. Jammer, gemist. Maar, denk ik, er zal nog wel een herhaling komen. Ja daar. Weer een aankondiging op een groot geel bord. Het enige dat ik weet op te vangen is dat het niet over de Bomenbuurt gaat.
Ik knal bijna op mijn afremmende voorganger. Een zebrapad. Waar moet ik in ‘s hemelsnaam op letten? Ondertussen trekken de knallende hoofdletters in voortdurende herhaling aan mij voorbij.
Weer een naderend groot geel bord, zo lijkt het althans. Goed opletten. Onbekende straatnamen en m.i.v. … Wanneer? Gemist. Ach, ik zal er vast niet heen moeten. Het volgende exemplaar steekt alweer tergend duidelijk af tegen de blauwe lucht. Blauw en geel. Dat werkt goed. Ach…, uitsluitend zwarte letters.
Waarom wil ik het eigenlijk moeten kunnen lezen? Het lijkt wel op de supermarkt, waar ik mij als klant voortdurend belaagd weet door bordjes met kortingsacties. Ik koop alleen wat mijn lijstje vermeld. Die bordjes negeer ik systematisch en dat bevalt me uitstekend. Het lijkt mij een goed idee om hetzelfde in dit geval ook maar te doen. Wijzer word ik er toch niet van.
Ik rijd gewoon naar mijn einddoel. Doe mijn ding. En rijd terug naar huis. En dat alles ongestoord. Toch ietsje wijzer geworden tijdens deze puzzelrit.