Pasen in opname, 7 en 8 april 2012

03-08-2012 23:46

Ik slaap deze ochtend zolang als ik kan. Het is zaterdag, dus een puinhoop met ontbijten. Ieder voor zich, maar er is niet veel te eten op deze afdeling. Er staat nog een bakje Activa muesli van mij in de koelkast. Er stonden er nog drie, dus wat een geluk dat er toch nog een voor mezelf staat. Ik lepel het bakje leeg. Neem een boterham met Peijnenburg en ga als de wiedeweerga weer naar mijn kamer. Tot de deur naar afdeling twee opengaat. Aankleden, geen zin in maar het moet. Wassen, geen zin in, maar ik ruik. Toch maar doen dan.

Ik pak mijn handwerk en ga maar naar Crea. Ik wil niet eens handwerken. Ik wil niets. Ik maak geen contact, praat niet en zit afzonderlijk. Het wordt me hoe langer hoe duidelijker hoe ziek ik ben en ook dat ik dat misschien wel wil blijven.

Tijdens de lunch eet ik veel te veel. Zoals steeds tijdens de maaltijden. De kilo’s komen er zonder enige moeite bij. Ik ben er onverschillig onder. Is er nog iets enigszins prettig: eten.

Na de lunch heb ik zoveel last van winderigheid, dat ik me in mijn kamer terugtrek. Even later, diarree. Ik twijfel niet eens en ga gewoon naar bed. Zonder moeite slaap ik weer een paar uur. Ik houd niet van de dag. En dat wil ik wel zo houden hier, het is hier doods en ongezellig. Ik wil naar huis. Verder met mijn ‘eigen’ leven.

 

Zondag 8 april 2012, 1^ste Paasdag

Met de dag sta ik somberder en zieker op. Ik rek het opstaan zo lang als mogelijk. Makkelijk in het weekend.

Vanmiddag naar huis, om met mijn gezin te gourmetten. Ik wil graag weg hier, maar weet dat ik thuis ook geen knip voor mijn neus waard ben.