Op de wip, 12 augustus 2011

04-07-2012 16:02

Wakker geworden door Frustratie,  eist de borderliner in mij zijn plek op. Hij bedreigt mij met Passiviteit. Bleef het daarbij, dan viel het nog wel mee, maar nee. Hij laat mij vrijwel geen keuze en ik twijfel of ik het weet om te buigen tot een tussenvorm.

De borderliner is razend sterk en maakt mij blind, zoals liefde kan doen. Het ruikt aan mijn bezigheden en snuffelt aan mijn plannen. Schudt meewarig het hoofd. ‘Je kunt wel inpakken’, zegt hij mij. ‘Nou, dat zullen we nog wel zien’, is mijn zwakke verweer. Zwak, omdat het me al in zijn greep heeft. Het is voor mij onmogelijk om onder zijn strenge regiem te functioneren als een weldenkend mens. Hij schettert in mijn oren en ik sputter slechts wat. Pfff… waar haal ik de kracht vandaag om hem tegenstand te bieden.

Hij heeft mijn maten ingelijfd en met elkaar houden ze mij tot twaalf uur in bed. Het moment waarop ik in het zwembad wilde zijn. Ik zwicht en maak mezelf wijs dat ik morgen wel ga.

Even later wil ik de krant lezen. Een van de activiteiten die ik sinds lang heb opgepakt. Ik doe aan koppensnellen, alleen de columns wil ik lezen. Om eerlijk te zijn, lukt me dat nog niet echt. Als alternatief knip ik ze uit, voor later. De stapel neemt in omvang toe. Ach, leuk voor later. Later? ‘Welk later?’, bestookt Borderline mij met deze schampere vraag. Mja…, dat vraag ik me ook af.

Het steekt. Ineens maak ik me afschuwelijk veel zorgen over mijn cursus ‘Verhalen en korte Romans schrijven’, waarvan ik gisteren het materiaal ontving. Angst doet mij denken aan de vorige cursussen die ik onlangs nog,  ongebruikt en onder een dikke laag stof, onder mijn bed haalde en weggooide. Ik vrees voor herhaling.

Het schiet me te binnen, dat ik de cursus op proef heb gevraagd. Net op tijd ben ik Borderline te slim af. Haha! Na het afwegen van de voor- en nadelen, maak ik de voorzichtige beslissing om de cursus binnen de komende maand, terug te sturen. Het is doodgewoon niet het goede moment. Ik heb andere prioriteiten.

Zo, dat voelt goed en lucht op. Een ding tegelijk, nietwaar. Borderline is het er niet mee eens. Die wil iets heel anders. Hij haat de gulden middenweg en is groot voorstander van Alles of Niets.

Het Alles heb ik een paar dagen geleden met veel innerlijke strijd verlaten. Op weg naar? Het Niets, daar probeert Borderline mij nu naartoe te krijgen. Naar opnieuw de totale passiviteit.