Ontspanning en cultuur, 3 september 2011

14-07-2012 12:34

Dit is erg zeg! Luisteren naar acapella koormuziek, die ik zojuist voor Lief op een cd brandde. De dirigent van het koor, waar ze al jaren deel van uitmaakt stuurde het naar alle leden dit weekend. Het moet een grote productie worden van zeventien lange nummers. Zand Erover, heet het. Eens, maar nooit meer dus. De leden worden geacht zoveel mogelijk thuis te oefenen. De eerste nummers komen op mij over als zware kerkmuziek.

Lief is bijna jarig en wilde als cadeau een e-reader. Dat heeft ineens plaats moeten maken voor een mp3/mp4 speler met draadloze koptelefoon. Inderdaad, om op zolder te kunnen oefenen. Tijdens het strijken bijvoorbeeld. Liever niet in de huiskamer. Dan vertrek ik wel naar de zolder. Niet om te strijken, maar om te lezen als ik me kan concentreren. En anders kan ik altijd nog naar bed, met oordoppen in.

Ik houd gemiddeld niet van koormuziek. Teveel stemmen door elkaar. Niet te volgen voor mij, zelfs als het in onze taal gezongen wordt. Ik vang af en toe wel wat woorden op maar de clou ontgaat mij volkomen. Ik blijk het gewoon niet te begrijpen.

Anders ligt het voor popmuziek. Dan herken ik in elk geval iets van de melodie. De rest verzin ik er desnoods gewoon bij. Hun ‘gewone’ repertoire is erg de moeite waard. Nummers als: Angel; That’s what friends are for; Opzij, opzij. Opzij…..; Omarm; Bohemian Rapsodie; On my own; Midnight; Zing, Vecht, Huil , Bid……., etc, etc, doen de naam van hun koor meer dan recht aan: Popkorn. Bovendien zijn veel nummers zo ver gevorderd in de uitvoering, dat er de nodige komische elementen in te herkennen zijn. Ja, die dirigent is een echte streber. Jaagt zichzelf in de stress en de koorleden op de kast. En ook Lief  vindt dit niet leuk. Een minder leuk koorjaar in het vooruitzicht, dus. Hard werken in plaats van accu’s vullen en lekker van zich ‘afzingen’.

Ik heb ook iets te doen gevonden voor het komend jaar. Twee jaar geleden ging ik er naar op zoek. Leren Bridgen. Ik houd van kaartspellen en het leek mij goed voor Brein en sociale contacten. Een goede plek om de Kritische Ouder eens een poepie te laten ruiken en aan de slag te gaan met de nodige schema’s, waar ik toen het bestaan nog niet eens van afwist. Ik gebruikte gewoon andere termen voor al die schema’s en modi.

 

Bijna niet te geloven, maar een half jaar later bleek mijn broer aan het bridgen geslagen. We hadden het er nooit over gehad. Hij is erg enthousiast en heeft inmiddels een vaste maat waarmee hij ook wekelijks thuis bridget. Een schot in de roos zou ik zeggen. Voor de grap bestelde ik vorige week zelfs een kaartsmurf voor hem. Een aardigheidje voor zijn verjaardag.

Gisteren bekeek ik nog eens de krant van eergisteren. Hoe is het mogelijk, dat doe ik maar zelden. En ja hoor! Niet voor niets. Ik las een artikeltje over een Bridgeclub in Alphen. Een aankondiging van de start van het competitieseizoen en een oproep voor nieuwe leden, zowel beginners als gevorderden. Kijk, daar was ik natuurlijk onbewust naar op zoek! Na een kort onderzoek, leek het mij nog steeds een goede zet om het een kans te geven in mijn leven. Ik meldde mijzelf per email aan en wacht nog op terugbericht. Best spannend. Ik hoop met angst en beven een uitnodiging te krijgen voor een proefsessie.