Boos, 20 september 2011
18-07-2012 21:25
Volgens mij is mijn inspiratie om te schrijven nu echt wel uitgeput. Het maakt me chagrijnig. Het is nodig om mijn blikveld te verruimen en vooral erop uit te gaan. Hadden we nu toch maar de stands met ‘lekker weg in eigen land’ informatie uitvoeriger bekeken. Aan de andere kant: ik ga in mijn eentje toch niet ‘lekker weg in eigen land’
En dat zwemmen! Inderdaad, ik moet vandaag weer. Het nummer is dit keer 251, voor ik het vergeet.
Laat ik met het voorafgaande beginnen. Naar Hoogvliet. Ook zo’n uitgekauwd onderwerp. Ik heb er dan ook niks over te melden, behalve dat het mijn intentie is niet veel in huis te halen. Dat mislukt. Maar ja, we moeten toch eten van de week? En dan bedoel ik geen pasta’s, pizza’s of kant en klaar maaltijden. Toch kom ik er op de groentenafdeling niet snel uit. Wel voor Lief en mij, niet voor die pubers. De een leeft het liefst op bloemkool met krokante kipschnitzel, de ander op witte plakrijst met vlees en een lekker buitenlands sausje. Wat moet je dan? Goed, een bloemkool, bos wortelen, spruitjes en uit de diepvries een flinke zak verse wokgroeten. Lekker met plakrijst en grote garnalen. Bij uitzondering lusten we dat alle vier. De garnalen, bedoel ik.
Als de wiedeweerga naar huis. Alleen de diepvriesproducten even opruimen, de rest komt wel na het zwemmen. Ik word kwaad. Enorm kwaad. Wat ligt er mijn vriezer te vullen? Een pizza! Terwijl ik Lief toch altijd probeer duidelijk te maken niets in de vriezer te leggen. Krachtterm tot de vierde macht.
Het is verdorie mijn ding, boodschappen doen. Nou weet ik wel, gisteren was ik er niet en ik had bij thuiskomst meteen door dat ze pizza of pasta gegeten hadden. Liefs’ mondhoeken waren verdorie nog oranje. Ik meteen al de pee in, maar verwijten onderdrukt. Ik wil ook wel een of twee keer in de week iets ‘makkelijks’ te eten maken. Een keer is er dus al af. Moet ik elke dag mijn hersens afpijnigen wat te eten! En een fles wijn in de koelkast, ook dat nog. Maar het brood? Precies, op! Ik kan ook geen dag van huis hè. Lief was er al vanuit gegaan dat ik in Groningen zou blijven overnachten, getuige die fles wijn.
En waar laat ik mijn diepvriesaankopen nou? Boos pak ik de pizza eruit en smijt ‘m op het aanrecht onder het uitroepen van: “Flikker op met die zooi” Na duwen en proppen (waarom moet ik eigenlijk boodschappen doen?) zitten mijn spullen erin. Toch nog maar een plekje voor die pizza proberen te maken. Nog meer duwen en proppen tot alles klem zit, dan zit toch ook de pizza erin.
Bah! En nu nog zwemmen. Grrr… Zo geen zin!
Het is druk in het bad. Te druk. Ik duik onder het touw door en ga in de baan voor durfals zwemmen. Ik heb ook een plekje nodig hoor. Tot mijn stomme verbazing zwem ik niet maar maak ik ‘ruimbaan’. Een klein uur lang. Zo, dag boosheid!